Solarigrafia jest dla mnie czymś szczególnym. Jest czymś co wciągnęło mnie na całe życie. Jest to chyba najciekawszą metodą fotografii. Solarigrafia cechuje się ekstremalnie długimi czasami naświetlania. Mogą one wynieść nawet kilka lat. można powiedzieć że to taki timelapse na jednym zdjęciu. Najciekawszy w tym wszystkim jest moment otwarcia puszki kiedy to po długich miesiącach nadejdzie ta wyjątkowa chwila. Oczywiście jeśli puszka dotrwa do tego czasu. 😉
Kolejnym bardzo ciekawym elementem tej dziedziny fotografii jest to, że muszę sam stworzyć aparaty fotograficzne. Trzeba bardzo dużo cierpliwości aby zrobić aparat do solarigrafii. Podrzucam przy okazji link do mojego poradnika: Jak zrobić aparat do solarigrafii.
Prowadzę także warsztat solarigrafii. Aktualnie stworzyłem zrzutkę na materiały do prowadzenia warsztatów. Chciałbym prowadzić je kiedy tylko będziecie chcieli i w dowolnym miejscu. Zapraszam do pomocy w tym –>przedsięwzięciu<–
A co o solarigrafii mówi Wikipedia:
Solarigrafia – technika negatywowa, której efektem jest otrzymanie zdjęcia z wyraźnymi śladami wędrówki Słońca na nieboskłonie zgodnie z założeniami Projektu Solaris
Do tej techniki używa się aparatów otworkowych najczęściej tworzonych przez samych autorów oraz konstrukcji z obiektywami soczewkowymi. Materiałem światłoczułym umieszczonym wewnątrz aparatu jest czarno-biały papier fotograficzny zawierający sole srebra, który pod wpływem długotrwałej ekspozycji ciemnieje dając obraz negatywowy. Zjawisko ciemnienia soli srebra pod wpływem światła było znane na długo przed wynalezieniem fotografii w 1839 roku.
Solarigrafia jest techniką negatywową. Przy bardzo obfitym naświetleniu (szczególnie w miejscach, gdzie pojawia się obraz linii Słońca) może wystąpić zjawisko klasycznej solaryzacji i częściowe odwrócenie obrazu na pozytyw. Po zakończeniu naświetlania pomija się cały proces chemiczny a jedyną czynnością może być ewentualne utrwalenie w utrwalaczu. Tak uzyskany negatyw może być zreprodukowany cyfrowo i odwrócony na pozytyw w programie graficznym. Solarigrafia nieutrwalona jest nadal wrażliwa na światło i przez to nietrwała. Istnieje także możliwość wykonania pozytywu analogowymi metodami fotograficznymi poprzez kopiowanie stykowe. Metoda ta daje możliwość stosowania bardzo długich czasów naświetlania (rzędu kilku, kilkunastu miesięcy a nawet lat). Najczęstszymi miejscami montowania aparatów solarigraficznych bywają balkony, parapety, drzewa, fasady budynków, pojazdy, itp.

Robisz naprawdę bardzo interesujące dzieło pod względem artystycznym
Dzięki za miłe słowa i zapraszam do śledzenia moich wypocin 🙂
Oczywiście będę śledził co tworzysz
a jak takie cuś samemu złożyć i obsłużyć??? 🙂
Puszka z dziurką a w środku papier fotograficzny biało-czarny. To tak z grubsza 🙂
Panie Marcinie.
Jest Pan WIELKI, wyrazy szacunku.
Życie już nieraz pokazało, że najbardziej zaskakują nas te „niepozorne” rzeczy, z których efektem Pana pracy powstają dzieła sztuki.
Jednym słowem, bez cyfrówki też da się i można wrócić do korzeni.
Wielkie dzięki. 🙂
Podoba mnie się to. 🙂
Dzień dobry mam pytanie na temat solografi. W jaki sposub wywołać takie zdjęcie czy mugłby Pan podać link do jakiejś polecanej strony?????
Pozdrawiam Iwo.
Do solarigrafii nie używamy chemii. Z puszki wyciągam gotowy negatyw. Następnie skanowanie i programie graficznym obracamy do pozytywu. Następnie lekka zabawa suwakami i gotowe.